Rosa

ósma to jakaś 

chyba rano była

gdy myśl mnie przyjemna 

radosną zbudziła

zasłony rozwieram

ze słońcem się witam

i czuję jak cała

w poranku rozkwitam

jedwabiem otulam

ciało zaspane

dłońmi rozcieram

policzki rumiane

na ogród spoglądam

wybiegam nań bosa

tam stopy me budzi

poranna rosa

na schodku przysiadam

i kartkę w dłoń chwytam

i w myślach wiersz piszę

i w myślach wiersz czytam

stopy kąpię w rosie

mam nie lada gratkę

pisząc wiersz ten na schodkach

trochę taki krzywy

taki trochę w kratkę