Mezalians

Pcham sobie wózek metalowy zakupów pełen po mokrej kostce. Dzień akurat mam taki, że obojętne mi jest wszystko i wszystko jedno. Ani niezadowolona, ani też zadowolona nie jestem. Pcham więc, aż tu nagle podchodzi człowiek w kurtce pomiętej jak psu z gardła, w jednym bucie normalnie z podłożem łączącym się za pomocą podeszwy i w drugim we folii zawiniętym czy tam w reklamówce z biedry, kaufa czy innego miejsca modlitwy łikendowej każdego katolika, którego stać, by tam wejść. "Pani Ładna, pani da jakiś grosz, ale nie na alkohol" - mówi niepewnie i podkreśla dobitnie drugą część zdania. Patrzę mu prosto w oczy o nieodgadnionym wyrazie, na cerę zmęczoną i rozpulchnioną, w usta upstrzone zębami jak u starego konia i wiem, że nie na bułkę chce, ale z drugiej strony procentów od niego nie czuję, więc odpowiadam: "A dam Panie Brzydki, tylko jak pan kupi alkohol to pana przeklnę, bo czarownicą jestem". Daję facetowi pięć złotych, ku jego zdumieniu moją - widocznie nadzwyczajną - hojnością wywołanemu i pozwalam się wrobić we wspólny spacer do samochodu i opowieść o życiu, czyli niedobrej żonie, co go z domu wywaliła przez co bezdomnym się stał i o braku kogokolwiek, kto by teraz jego takiego bezdomnego chciał. Prawi mi też bezładnie i przez pół godziny o rodzinie dalszej i bliższej, a jego gadka się zupełnie kupy, ani niczego nie trzyma, bo widać, że mózg przeżarty być może nawet C2H5OH oraz innym gównem. Mówię gościowi żartobliwie i z uśmiechem, że może by się pozbierał, bo inaczej to rzeczywiście trudno o to, by zechciał go ktoś i, że nie wierzę w opowieść o winie po jedynie wrednej żony stronie. Facet przyznaje mi niechętnie rację i prosi żebyśmy jeszcze trochę postali, bo mu się ze mną fajnie gada. Stoję więc w tym mezaliansie kolejne piętnaście minut, wzbudzając nieskrywane zainteresowanie innych wózkowiczów. Koniec końców para, składająca się z gościa z nogą w reklamówce i z "pani ładnej" i do tego z wózkiem pełnym żarcia i papieru toaletowego, gadająca głośno i śmiejąca się bez powodu to widok raczej rzadki. Usiłuję zakończyć to  - pomimo okoliczności - miłe spotkanie kilka razy i z marnym skutkiem. Wreszcie facet wychodzi z nietypową prośbą: "Pani da mi kopa w dupę na szczęście bardzo proszę i już sobie idę." Patrzę na człowieka ze zdumieniem, ale widzę, że mówi serio, więc rozglądam się po ludziach, potem odruchowo sprawdzam czy buta mam aby czystego wystarczająco i mówię: "No dobra, wypnij się pan". Celuję czubkiem kozaka w tyłek mojego rozmówcy, potęgując jeszcze bardziej zdziwienie "tych normalnych od wózków", ale Kopnięty jest przeszczęśliwy,  więc tłumaczę sobie, że to był dobry uczynek - nawet jeśli taki zupełnie dziwny.

Pupka

Czasami Człowiek bierze się za Pisanie. Wychodzi to Człowiekowi różnie - najczęściej trochębylejak czyli trochętakzdupy - jak zwykły mawiać moje Dzieci. Pisząc ten post w stanie wskazującym wyraźnie, a nawet wskazującym bezdyskusyjnie - mimo wszystko - staram się kontrolować pisownię i wciąż mam wrażenie, że błędy popełniam specjalnie. Dobrze, że mogę sobie wcisnąć "klawisz prawy" i on wszystko poprawi. To wszystko zasługa Pani Profesor Bratkowskiej z Technikum Budowlanego przy ulicy Grabiszyńskiej, która Język Polski wielbiła i ceniła do granic dobrego smaku i ogólnie przyjętej "normy przyzwoitości". Ale o czym to ja miałam... "Mój" powiedział ostatnio. że już nawet nie chce mu się czytać mojego bloga. Wielu nie chce się go czytać, bo przecież ja nie piszę o tym, jak przygotować polędwiczkę wieprzową, czy jak ładnie "Pieprzona Pani Domu" ma wysprzątać mieszkanie na powrót Pana, albo jak zrobić "gustownego loda", żeby Szanowny Monż był zadowolony i nie rozglądał się "na boki". Otóż i Drogie Panie - Monż zawsze będzie widział i zawsze będzie patrzył - niezależnie jakiej maści  i jak wysokich lotów ów  "lód" będzie. Lato idzie, więc nabierzcie odporności. Stawanie na głowie niczego nie zmieni, bo "zdobyta" nie jest już tym samym, co "zdobywana". Dlatego - i jak pewna Kobieta koło setnych urodzin kiedyś we windzie, w pewnym domu z wielkiej płyty mi rzekła: "Kobieta nigdy całej dupy pokazywać Menszczyźnie nie powinna, a jak ma jakie zapalenie to w nasiadówce z octu moczyć się winna, bo we wojnie to innego sposobu nie było".  Dlatego Drogie Kobiety, weźcie się z tymi terminami i okresami swojemi i nie mówcie wszystkiego  - jak czujecie i jak rozumiecie i gaci od razu nie ściągajcie przed Nim i całej = obecnie raczej bladej pupki nie pokazujcie. I potraktujcie to jako mondrość lódowom, bo w tej mondrości się kryje prawo gatunku i jego przetrwania.